کاردرمانی برای کودک اوتیسم بخش مهمی از برنامه درمان و توانبخشی است که توسط متخصصان و درمانگران ما بر اساس متدهای درمانی روز دنیا ارائه می شود.

اختلال طیف اوتیسم (ASD) یک وضعیت عصبی رشدی است که با اختلال در مهارت های ارتباطی اجتماعی، رفتارهای محدود و تکراری و انزوا مشخص می شود.

بر اساس آمارها از هر ۱۰۰ کودک حدود ۲ کودک اختلال طیف اوتیسم تشخیص داده می شوند و معمولا پس از ۳۶ ماهنگی تشخیص داده می شود.

تشخیص زودهنگام و مداخله می تواند تا حد زیادی نتایج را برای افراد مبتلا به اوتیسم بهبود بخشد.

یکی از کاربردهای رایج کاردرمانی برای درمان اوتیسم است. این به طور معمول در برنامه درمانی کودکان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم برای ایجاد مهارت های شناختی، فیزیکی، اجتماعی و حرکتی گنجانده می شود.

افراد مبتلا به اوتیسم اغلب با مشکلات پردازش حسی دست و پنجه نرم می کنند. آن‌ها می‌توانند تحت تأثیر محرک‌های محیطی قرار بگیرند و مهارت‌های لازم برای فیلتر کردن چیزهایی که مهم نیستند را نداشته باشند.

کاردرمانگران (OTs) به افراد در هر سنی کمک می کنند تا به طور فعال و هدفمند در زندگی روزمره خود شرکت کنند. OTs با هر بیمار کار می کند تا نیازهای آنها را ارزیابی کند و بهترین مسیر را برای توسعه، اصلاح، انطباق یا بازیابی مهارت هایی که به دلیل محدودیت هایشان چالش برانگیز است، تعیین کنند.

کاردرمانگران کودکان به کودکان و نوجوانان کمک می کنند تا مهارت هایی را که برای عملکرد موفقیت آمیز در جهان در بزرگسالی به آن نیاز دارند، بیاموزند و توسعه دهند. OT اطفال اغلب با کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (ASD) کار می کنند تا به آنها کمک کنند تا با سهولت بیشتری به محیط های طبیعی خود دسترسی پیدا کنند، استقلال آنها را افزایش دهند و توانایی آنها را برای شرکت در فعالیت هایی که برای کودک و خانواده معنادار است بهبود بخشند.

از طریق ارزیابی های OT، کاردرمانگران اغلب در تشخیص زودهنگام اوتیسم نیز نقش دارند. هنگامی که تشخیص زودهنگام انجام می شود،

کاردرمانگران این فرصت را دارند که توصیه هایی ارائه دهند که از پیشرفت و نتایج مثبت حمایت می کند. تحقیقات اوتیسم به طور مداوم نشان می دهد که مداخله زودهنگام منجر به نتایج درمانی موفق تری می شود.

کاردرمانی برای کودک اوتیسم

کاردرمانگران سطوح رشد فعلی کودکان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم را با هدف بهبود توانایی آنها در خودتنظیمی هیجانات و مشارکت در تعاملات اجتماعی ارزیابی می کنند.

متخصصان کاردرمانی اوتیسم می توانند به افراد مبتلا به اوتیسم کمک کند تا بر روی حوزه های قدرت خود و غلبه بر محدودیت های خود غلبه کنند. 

پس از تکمیل ارزیابی، کاردرمانگر با بیمار و خانواده برای تدوین برنامه مداخله و اهداف درمانی همکاری می کند.

مداخلات کاردرمانی برای اوتیسم ممکن است شامل موارد زیر باشد: 

• تمرکز بر یکپارچگی حسی و راهبردهای حسی.
• تاکید بر سلامت روان.
• اجرای استراتژی ها و برنامه های رشد عاطفی و خودتنظیمی.
• سازماندهی مشارکت اجتماعی و فعالیت های بازی.
• بهبود روال های خودمراقبتی برای کمک به فعالیت های روزانه مانند حمام کردن، تغذیه و نظافت.
• کار روی رشد حرکتی
• استفاده از رویکردهای شناختی رفتاری برای حمایت از رفتارهای مثبت.

فواید کاردرمانی برای کودک اوتیسم

هدف اصلی کاردرمانی اوتیسم بهبود کیفیت زندگی کودک و بزرگسال اوتیسم است. از طریق مداخلات، کاردرمانگران می توانند به افراد مبتلا به ASD کمک کنند تا :

• کمتر احساس اضطراب کنند.
• عملکرد تحصیلی را بهبود بخشد.
• ارتباط با همسالان را بهبود بخشد.
• وابستگی های غیرعادی را کاهش دهد.
• اعتماد بنفس را بهبود می بخشد.

کاردرمانی به افراد در تمام نقاط طیف اوتیسم کمک می کند تا مهارت هایی را که برای برقراری ارتباط بهتر و شرکت در فعالیت های روزانه معنادار نیاز دارند، توسعه دهند. کاردرمانگران به طور منحصر به فردی برای ارائه درمانی که می تواند به موفقیت افراد مبتلا به اوتیسم کمک کند، تخصص دارند.

کاردرمانی و اوتیسم

به دلیل نرخ بالای مسائل پردازش حسی، کاردرمانی برای کودک اوتیسم است. تقریباً 60 تا 70 درصد از کودکان مبتلا به ASD نوعی اختلال پردازش حسی نیز دارند.

هم کودکان اوتیستیک و هم بزرگسالان اغلب برای ادغام اطلاعاتی که از طریق حواس آنها وارد می شود، تلاش می کنند، که باعث می شود پردازش اطلاعات بیشتر طول بکشد. کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است تحت تأثیر مقدار اطلاعات حسی که دریافت می کنند غرق شوند، بدون اینکه بدانند چه اطلاعاتی بی ربط است.

در نتیجه این بار بیش از حد، کودکان اوتیستیک ممکن است فروپاشی یا رفتار چالش برانگیز از خود نشان دهند. آنها ممکن است عقب نشینی کنند یا به طور کامل تعطیل شوند. از طریق استفاده از فعالیت های کاردرمانی، دانش آموزان اوتیسمی یاد می گیرند که چگونه ورودی های غیر ضروری را بهتر فیلتر کنند. برای هدف قرار دادن هر سیستم حسی از مداخلات خاصی استفاده می شود.

با گذشت زمان و تمرین، سیستم عصبی کودک منظم تر یا منظم تر می شود. با تنظیم بیشتر سیستم عصبی، عملکرد کودک در کارهای روزانه بهبود می یابد.

چگونه کاردرمانی می تواند به اوتیسم کمک کند؟

کاردرمانی ابزار ارزشمندی برای کمک به کودکان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم در خانه، محل کار و مدرسه است. مهارت های اجتماعی و رفتاری از طریق مداخلات هدفمند OT توسعه می یابد. در نهایت، کاردرمانی به ایجاد پایه ای برای افراد مبتلا به اوتیسم کمک می کند تا مهارت های خود را توسعه دهند.

افراد در تمام سنین در سراسر طیف اوتیسم می توانند از خدمات کاردرمانی بهره مند شوند. کاردرمانی می‌تواند با تجهیز آنها به مهارت‌های لازم برای زندگی مستقل‌تر و معنادارتر، بهزیستی کلی افراد مبتلا به اوتیسم را بهبود بخشد.

اغلب، کاردرمانی به عنوان بخشی از یک برنامه درمانی جامع برای مقابله با اوتیسم انجام می شود. درمان تحلیل رفتار کاربردی و گفتار درمانی نیز معمولاً در برنامه های درمان اوتیسم گنجانده شده است. در حالی که اختلال طیف اوتیسم قابل درمان نیست، علائم را می توان به میزان قابل توجهی کاهش داد و به افراد اجازه می دهد زندگی متعادل و موفقی داشته باشند.

نگرانی های حسی
کودکان در طیف اوتیسم اغلب با مشکلات یا حساسیت های تعدیل حسی مواجه می شوند، به این معنی که می توانند در پردازش بینایی، صدا، لامسه، چشایی، بویایی، وضعیت بدن و تعادل دچار چالش شوند. این بر توانایی کودک برای انجام فعالیت‌های معمولی مانند مسواک زدن، تعامل با خانواده در وقت شام یا شرکت در تعطیلات مدرسه تأثیر می‌گذارد.

یک کار ساده مانند مسواک زدن برای بسیاری از افراد عادی به نظر می رسد، اما برای کودکان مبتلا به ASD، این کارهای ساده به دلیل چالش های حسی آنها می تواند طاقت فرسا باشد. با استفاده از استراتژی‌ها و تکنیک‌های مختلف، از جمله رویکرد مبتنی بر یکپارچگی حسی، OTs به کودک و خانواده کمک می‌کند تا چالش‌ها را شناسایی کرده و از روش‌های متناسب با سن استفاده کند که نظم‌دهی و کسب مهارت را آموزش می‌دهد و به آنها کمک می‌کند تا در تکمیل موفق باشند.

تعیین اهداف
برخی از اهدافی که OT ممکن است با کودک مبتلا به اختلال طیف اوتیسم روی آنها کار کند عبارتند از:

• درک مرزها و فضای شخصی
• مهارت های بازی و مشارکت اجتماعی
• حفظ بدن ایمن
• انجام مهارت های زندگی روزمره مانند مسواک زدن، حمام کردن، یا لباس پوشیدن
• ایجاد برنامه هایی برای کمک به انتقال ها و انتظارات
• استفاده از رژیم های غذایی حسی برای کمک به تنظیم و تعدیل ورودی اطراف آنها
• آگاهی از ایمنی آنها و ارائه راهبردهایی برای کمک به آگاهی از ایمنی
• افزایش تنوع غذایی برای افراد حساس

درمان فردی
کاردرمانی یک درمان جامع و فردی است که به هر بیمار در دستیابی و حفظ پتانسیل کامل خود برای داشتن یک زندگی شاد و موفق کمک می کند. در ارزیابی کاردرمانی برای کودک اوتیسم، اهداف بر اساس کودک خاص تعیین می شوند. بسیار مهم است که بفهمیم چه چالش‌ها و محدودیت‌هایی بر فعالیت‌های کودک تأثیر می‌گذارند و چگونه به آنها کمک کنیم تا با موفقیت در زندگی روزمره خود شرکت کنند. کاردرمانگرها همچنین به کودکان کمک می کنند تا از طریق لذت بازی به تمام پتانسیل های خود دست یابند. استفاده از یک مدل مبتنی بر بازی برای یادگیری مهارت‌های روزانه باعث سرگرمی و انگیزه یادگیری می‌شود و کودک اغلب حتی متوجه نمی‌شود که سخت کار می‌کند.

هدف OT این است که ابزارهای لازم برای موفقیت در همه محیط ها را در اختیار کودک و خانواده قرار دهد. هنگامی که بین درمان و روال روزانه سازگاری وجود داشته باشد، مراقبان اغلب نتایج مطلوب را در کودکان مبتلا به ASD مشاهده می کنند. کودکان می توانند به طور مداوم مهارت های حرکتی، زندگی روزمره و اجتماعی را بیاموزند که به بزرگسالان کارآمد تبدیل می شوند.

دلایل زیادی می تواند وجود داشته باشد که چرا کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است در انجام وظایف مراقبت از خود مشکل داشته باشند. برای یک کودک، اگر نمونه ای از پوشیدن کفش و جوراب او را داشته باشیم. برای یک کودک، بخشی از آن کار که ممکن است برایشان مشکل باشد، هماهنگ کردن دست‌های خود است تا بتوانند جوراب را روی پای خود بکشند. بنابراین این همان چیزی است که ما به آن مهارت های حرکتی ظریف می گوییم و این ممکن است چیزی باشد که آن کودک با آن مشکل دارد.

مقالات مرتبط :

اختلال پردازش حسی

گفتاردرمانی برای کودک اوتیسم

کاردرمانی برای کودکان