کاردرمانی آسیب نخاعی در منزل توسط متخصصان ما برای کمک به افزایش توانمندی های افراد پس از آسیب نخاعی و افزایش استقلال آن ها ارائه می شود.
کاردرمانی جزء مهمی از فرآیند توانبخشی برای افراد مبتلا به آسیب نخاعی (SCI) است. هدف کاردرمانی کمک به افراد مبتلا به SCI برای دستیابی به بالاترین سطح استقلال عملکردی و کیفیت زندگی است.
در اینجا برخی از جنبه های کلیدی کاردرمانی برای افراد مبتلا به SCI آورده شده است:
ارزیابی: کاردرمانگر برای شناسایی توانایی ها و محدودیت های عملکردی و همچنین اهداف و ترجیحات افراد، ارزیابی انجام می دهد.
مداخلات: بر اساس ارزیابی، کاردرمانگر یک برنامه درمانی شخصی ایجاد می کند که ممکن است شامل ترکیبی از مداخلات باشد، مانند:
- دامنه حرکتی اندام فوقانی و تمرینات تقویتی
- فعالیت های آموزش زندگی روزمره (ADL) مانند لباس پوشیدن، آراستن و تغذیه
- تجهیزات تطبیقی و آموزش فناوری کمکی، مانند استفاده از ویلچر و کنترل‌های محیطی
- آموزش شناختی و ادراکی
- کار و توانبخشی حرفه ای
- اوقات فراغت و فعالیت های تفریحی
آموزش: کاردرمانگر به فرد مبتلا به نخاع نخاعی و مراقبانش در مورد استراتژی هایی برای مدیریت وضعیت و ارتقای استقلال، از جمله مراقبت از پوست، مدیریت روده و مثانه و موقعیت یابی آموزش می دهد.
تغییرات خانه: کاردرمانگر همچنین ممکن است محیط خانه فرد را ارزیابی کند و تغییراتی را برای بهبود دسترسی و ایمنی توصیه کند.
به طور کلی، کاردرمانی می تواند نقش مهمی در کمک به افراد مبتلا به SCI برای بازیابی استقلال و بهبود کیفیت زندگی خود ایفا کند.
برنامه های کاردرمانی آسیب نخاعی در منزل
توانبخشی اندام فوقانی: افراد مبتلا به SCI اغلب به دلیل فلج یا ضعف در عملکرد اندام فوقانی دچار اختلال می شوند. کاردرمانگران برای بهبود دامنه حرکتی، قدرت و هماهنگی اندام های فوقانی از طریق ورزش، فعالیت های عملکردی و وسایل کمکی با افراد کار خواهند کرد.
آموزش ADL: کاردرمانگران به افراد دارای استراتژی های SCI آموزش می دهند تا فعالیت های زندگی روزمره را به طور مستقل یا با حداقل کمک انجام دهند. این شامل وظایفی مانند لباس پوشیدن، نظافت، حمام کردن و غذا دادن است. آنها همچنین ممکن است به افراد کمک کنند تا استراتژی های جبرانی برای کارهایی که نمی توانند به طور مستقل انجام شوند، توسعه دهند.
فناوری کمکی و تجهیزات تطبیقی: کاردرمانگران ممکن است افراد مبتلا به SCI را در مورد استفاده از فناوری کمکی و تجهیزات تطبیقی مانند وسایل کمکی حرکتی، وسایل ارتباطی و کنترل‌های محیطی برای تسهیل استقلال در فعالیت‌های روزانه توصیه و آموزش دهند.
آموزش شناختی و ادراکی: برخی از افراد مبتلا به SCI ممکن است نقص های شناختی یا ادراکی مانند از دست دادن حافظه، مشکل در توجه یا حل مسئله یا تغییر در ادراک را تجربه کنند. کاردرمانگران می توانند آموزش و استراتژی هایی را برای کمک به افراد برای جبران این کمبودها و بهبود عملکرد کلی خود ارائه دهند.
کار و توانبخشی حرفه ای: کاردرمانگران می توانند به افراد مبتلا به SCI کمک کنند تا به کار خود بازگردند یا علائق شغلی جدیدی ایجاد کنند. این ممکن است شامل ارزیابی های حرفه ای، مربیگری شغلی و اقامت در محل کار باشد.
سایر رویکردهای کاردرمانی آسیب نخاعی در منزل
نشستن و موقعیت یابی ویلچر: برای افرادی که از ویلچر به عنوان حالت اولیه حرکت خود استفاده می کنند، کاردرمانگران می توانند ارزیابی نیازهای نشستن و موقعیت یابی را ارائه دهند. آنها می توانند به انتخاب صندلی چرخدار و اجزای صندلی مناسب کمک کنند و همچنین به افراد در مورد نحوه حفظ وضعیت مناسب و جلوگیری از شکستگی پوست آموزش دهند.
مدیریت روده و مثانه: افراد مبتلا به SCI اغلب اختلال عملکرد روده و مثانه را تجربه می کنند. کاردرمانگران می‌توانند در مورد استراتژی‌های مدیریت روده و مثانه، از جمله تکنیک‌های کاتتریزاسیون، برنامه‌های روده و استفاده از وسایل کمکی، آموزش و آموزش ارائه دهند.
مدیریت درد: افراد مبتلا به SCI ممکن است درد مزمن را تجربه کنند که می تواند به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی آنها تأثیر بگذارد. کاردرمانگران می‌توانند آموزش و آموزش تکنیک‌هایی را برای مدیریت درد، از جمله تمرین‌های آرام‌سازی، قدم زدن در فعالیت و استفاده از وسایل کمکی ارائه دهند.
آموزش خانواده و مراقب: کاردرمانگران همچنین می توانند آموزش را به اعضای خانواده ارائه دهند ، استراتژی هایی برای کمک به افراد مبتلا به SCI در انجام فعالیت های روزانه، و همچنین ارائه حمایت عاطفی و راهبردهای مقابله ای.
حمایت روانی اجتماعی: کاردرمانگران می توانند حمایت عاطفی و مشاوره برای افراد مبتلا به SCI و همچنین اعضای خانواده و مراقبین آنها ارائه دهند. آنها می توانند به افراد کمک کنند تا با چالش های عاطفی و روانی زندگی با آسیب نخاعی کنار بیایند و استراتژی هایی برای مدیریت اضطراب، افسردگی و سایر نگرانی های مربوط به سلامت روان ارائه دهند.
ورود مجدد به جامعه: کاردرمانگران می توانند به افراد مبتلا به SCI در روند بازگشت به جامعه خود پس از اقامت در بیمارستان یا برنامه توانبخشی کمک کنند. آنها می توانند آموزش و آموزش در مورد استراتژی هایی برای مدیریت فعالیت های روزمره ارائه دهند، و همچنین افراد را با منابع و خدمات جامعه ارتباط دهند تا به آنها کمک کند تا دوباره در جامعه خود ادغام شوند.
به طور کلی، کاردرمانی یک رویکرد چند وجهی برای کمک به افراد مبتلا به SCI است تا استقلال و عملکرد خود را تا حد ممکن بازیابند. با ارائه آموزش و پشتیبانی، کاردرمانگران می توانند به افراد مبتلا به SCI کمک کنند تا به اهداف خود برسند و زندگی کاملی داشته باشند.
اهداف کاردرمانی آسیب نخاعی در منزل
هدف اولیه کاردرمانی برای آسیب نخاعی کمک به افراد برای دستیابی به بالاترین سطح استقلال و عملکرد ممکن، علیرغم محدودیت‌های فیزیکی و یا شناختی ناشی از آسیب است. در اینجا برخی از اهداف خاص کاردرمانی برای آسیب نخاعی آورده شده است:
به حداکثر رساندن استقلال در فعالیت های روزمره زندگی (ADLs): کاردرمانگران با افراد مبتلا به آسیب نخاعی کار می کنند تا استراتژی هایی را برای انجام ADL ها، مانند حمام کردن، لباس پوشیدن و نظافت، تا حد امکان مستقل ایجاد کنند. این ممکن است شامل استفاده از تجهیزات تطبیقی یا توسعه تکنیک های جبرانی برای غلبه بر محدودیت های فیزیکی یا شناختی باشد.
بهبود عملکرد اندام فوقانی: افراد مبتلا به آسیب نخاعی اغلب دچار ضعف یا فلج در اندام فوقانی خود می شوند که می تواند به طور قابل توجهی بر توانایی آنها در انجام کارهای روزمره تأثیر بگذارد. کاردرمانگران برای بهبود عملکرد اندام فوقانی از طریق ترکیبی از تمرینات، فعالیت های عملکردی و فناوری کمکی با افراد کار می کنند.
افزایش مهارت های حرکتی و صندلی چرخدار: کاردرمانگران می توانند آموزش و آموزش در مورد مهارت های حرکتی و صندلی چرخدار، از جمله جابجایی، موقعیت یابی و استفاده از تجهیزات سازگار ارائه دهند. این می تواند به افراد مبتلا به آسیب نخاعی کمک کند تا راحت تر و ایمن تر در محیط خود حرکت کنند.
ارائه آموزش در مورد مدیریت روده و مثانه: افراد مبتلا به آسیب نخاعی ممکن است اختلال عملکرد روده و مثانه را تجربه کنند که می تواند از نظر جسمی و احساسی چالش برانگیز باشد. کاردرمانگران می‌توانند آموزش و آموزش تکنیک‌های مدیریت عملکرد روده و مثانه، مانند کاتتریزاسیون، برنامه‌های روده و استفاده از وسایل کمکی را ارائه دهند.
حمایت از رفاه عاطفی: آسیب نخاعی می تواند یک تجربه آسیب زا و تغییر دهنده زندگی باشد که می تواند تأثیرات عاطفی و روانی قابل توجهی داشته باشد. کاردرمانگران می توانند حمایت عاطفی و مشاوره برای کمک به افراد ارائه دهند
تسهیل ورود مجدد به جامعه: کاردرمانگران می توانند با ارائه آموزش و آموزش در مورد منابع و خدمات جامعه و همچنین راهبردهایی برای مدیریت فعالیت های روزمره در جامعه، به افراد مبتلا به آسیب نخاعی برای ادغام مجدد در جامعه خود کمک کنند.
به طور کلی، هدف کاردرمانی برای آسیب نخاعی کمک به افراد برای دستیابی به اهداف و داشتن زندگی کامل، علیرغم محدودیت‌های فیزیکی و/یا شناختی ناشی از آسیب است. کاردرمانگران از نزدیک با افراد مبتلا به ضایعه نخاعی همکاری می کنند تا یک برنامه درمانی شخصی ایجاد کنند که نیازها و اهداف منحصر به فرد آنها را برطرف کند.
مقالات مرتبط :